Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΧΙ" ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΙΤΑΛΩΝ & ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΤΟ 1940.

Σήμερα διπλή γιορτή, 
μια για τον Χριστιανισμό και μια για τον Ελληνισμό.
      Η 28η Οκτωβρίου για εμάς τους Έλληνες δεν είναι μια απλή ημερομηνία, μα είναι ένα ορόσημο στην πολυτάραχη ιστορία μας και στην αταλάντευτη πίστη μας. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος το 1952 απεφάσισε να μεταφέρει την μεγάλη εορτή της Ιεράς Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου από την 1η Οκτωβρίου όπου εορτάζεται κανονικά, στην 28η για να συνεορτάζεται μαζί με την εθνική μας επέτειο του "ΟΧΙ" κατά των Ιταλών, υποδεικνύοντας έτσι πόσο βαθιές και πόσο ενωμένες είναι οι ρίζες του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού.
      Τα χρόνια που πέρασαν μετά το ηρωϊκό "Όχι" των Ελλήνων, οι ρίζες αυτές δυνάμωσαν και δέθηκαν ακόμα περισσότερο, έγιναν το θεμέλιο του Έθνους μας, έγιναν η ίδια η ιστορία μας, το Αλβανικό μέτωπο έγινε ο τόπος θυσίας των ένδοξων στρατιωτών μας που τρόμαξαν μια υπερδύναμη, όπως ήταν τότε ο τρομερός Άξονας, η συμμαχία Ιταλών και Γερμανών που υποδούλωναν ένα ένα όλα τα κράτη από όπου περνούσαν σχεδόν αμαχητί για να βρουν σθεναρή αντίσταση εδώ στην μικρή και ασήμαντη γιαυτούς Ελλάδα που κατάφερε να τους καθυστερήσει και να δώσει την ευκαιρία στους συμμάχους μας να οργανωθούν και να νικήσουν αυτό το αδηφάγο και βλοσυρό θεριό, το φασιστικό ιδαιώδες των Γερμανών του Χίτλερ και των Ιταλών του Μουσολίνι που ήθελαν όλους τους λαούς της Ευρώπης κάτω από τον ζυγό τους και την κυριαρχία τους σε όλους τους ελεύθερους λαούς.
       Διηγήσεις από τους ένδοξους μαχητές μας στο Αλβανικό μέτωπο και συγγράμματα της εποχής εκείνης, περιγράφουν την Παναγία να είναι μπροστάρης στον αγώνα τους και σκέπη και προστασία στις μάχες που έδωσαν, διηγήσεις που μας αφήνουν άφωνους για τον ηρωϊσμό και την αυτοθυσία των προγόνων μας, κάνοντας λαούς ολόκληρους να πλέξουν εγκώμια για το θάρρος μας και να κάνουν μεγάλες προσωπικότητες να πουν πως "οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες"...τα θυμάστε αυτά τα λόγια που είπε ο Winston Churchill  σε μια από τις ομιλίες του στο βρετανικό κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου 1941.
       Σερφάροντας στο internet πριν από καιρό, έπεσα πάνω σε ένα βίντεο όπου ένας δάσκαλος σε μια ομιλία του, αφού είχε κάνει πρώτα μια καταπληκτική  και εμπεριστατωμένη έρευνα, μιλούσε στο σαστισμένο ακροατήριο του για τα κρατικά εγχειρίδια που διδάσκονται αυτήν την στιγμή στα σχολεία των παιδιών μας, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και σε μια αποστροφή του λόγου του, συγκράτησα κάτι που είπε για ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Δημοτικού αφιερωμένο στην 28η Οκτωβρίου, όπου έγραφε πως όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος, οι Έλληνες κρύφτηκαν στα υπόγεια τρομαγμένοι, και θύμωσα και ντράπηκα με τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου, από όπου διδάσκονται την Ελληνική ιστορία τα παιδιά μας, ενώ όλοι γνωρίζουμε τι έκαναν οι Έλληνες τότε, το γνωρίζουν μάλιστα και οι ξένοι...όλοι εκτός από τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου και της συντακτικής ομάδας του, που αγωνίζεται λυσσαλέα να παραχαράξει την ιστορία μας, αλλά θύμωσα και με όλους αυτούς τους ανθέλληνες σοφιστές που ενέκριναν όλα αυτά τα κείμενα.
       Βέβαια όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα, αντισταθμίστηκαν, ισολογίσθηκαν και εν τέλει  υπερέβησαν οτιδήποτε αρνητικό μπορούσε να διαταράξει το φρόνημα μου, στην παρέλαση των παιδιών μας, των μαθητών όλων των σχολείων της Νέας Ευκαρπίας, που φέτος για πρώτη φορά μετά την καλλικρατική ένωση του Δήμου Παύλου Μελά, έγινε στον τόπο μας, κατόπιν γενικής απαιτήσεως των κατοίκων, σκορπώντας ρίγη συγκίνησης σε όλους τους παρευρισκομένους, τις αρχές του τόπου μας, τον Πρόεδρο της Δημοτικής Ενότητας Νέας Ευκαρπίας, τον κο Ασλανίδη, τον Αντιδήμαρχο Κοινωνικής Προστασίας, κο Νιγδέλη, πολλούς Δημοτικούς Συμβούλους του Δήμου Παύλου Μελά, τους ιερείς και των τριών Ενοριών της Νέας Ευκαρπίας, τους γονείς και τους συγγενείς των παιδιών που ήρθαν να καμαρώσουν ότι πολυτιμότερο έχουν και τέλος όλους τους Ευκαρπιώτες, μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες που γέμισαν ασφυκτικά την οδό Πολυτεχνείου.
     Νωρίτερα το πρωΐ μετά την Θεία Λειτουργία για την μεγάλη εορτή της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, ακολούθησε σε όλους τους ναούς της Νέας Ευκαρπίας Δοξολογία για τους ήρωες του 1940 με επίκεντρο τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, κατόπιν έγινε η επιμνημόσυνος δέησις στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου και η κατάθεση στεφάνων στην πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, για να ακολουθήσει αμέσως μετά η μαθητική παρέλαση μας.
             Η Νέα Ευκαρπία επιδείκνυε με καμάρι στην παρέλαση αυτή, που είναι αφιερωμένη στους προγόνους μας και στους ένδοξους πολεμιστές του 1940, κραδαίνοντας υπερήφανα την Ελληνική Σημαία, την γαλανόλευκη με τον σταυρό στην άκρη της για να διαλαλεί τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη της, αυτά που μετά μανίας αγωνίζονται αποτυχημένα κάποιοι να ξεχάσουμε, επιδείκνυε περήφανα τα τέσσερα Δημοτικά Σχολεία της, τα δύο Γυμνάσια της, το καινούργιο Λύκειο της, το 5ο Ειδικό Σχολείο της, δυστυχώς όμως δεν είδαμε και τα έξι Νηπιαγωγεία μας, που δεν πήραν μέρος στην  παρέλαση. 
      Είχε όμως να επιδείξει και κάτι ακόμα, τους Πολιτιστικούς Συλλόγους της με τους οποίους και ξεκίνησε η παρέλαση, κάνοντας την Νέα Ευκαρπία σημαντικό κομμάτι πολιτισμού και προόδου, εφάμιλλη αν όχι ανώτερη από τις υπόλοιπες ενότητες που απαρτίζουν τον Δήμο Παύλου Μελά. Συμμετείχαν ο Μικρασιατικός Σύλλογος "Ουσάκ" και ο Σύλλογος "Μακεδονία" των εργατικών κατοικιών, ενώ κραυγαλέες ήταν οι απουσίες των υπολοίπων Συλλόγων μας, των Βλάχων "Άγιο Πνεύμα" που πήρε μέρος σε άλλη παρέλαση, του Συλλόγου "Οδυσσέας" των νέων εργατικών κατοικιών, αλλά και του δικού μας Συλλόγου των Ανθοκήπων, που έλαμψε δια της απουσίας του.
     Η διοργάνωση της παρέλασης είχε κάποιες μικρές αστοχίες, κάποιες ελάχιστες ατέλειες όμως το σημαντικότερο όλων είναι πως έδωσε και πάλι χαρά στους Ευκαρπιώτες, που είχαν στερηθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια αυτού του είδους την εθνική έπαρση που τόσο έχουμε όλοι ανάγκη για να αντιμετωπίσουμε την δύσκολη πραγματικότητα. Στο τέλος της παρέλασης μοιράστηκαν στα παιδιά λουκούμια κατά την ευκαρπιώτικη παράδοση, ενώ γέμισαν και πάλι τα μαγαζιά και οι καφετέριες με τον κόσμο που παρακολούθησε την παρέλαση. Το ίδιο κάναμε και εμείς οι ιερείς, που ήπιαμε τον πρωϊνό καφέ μας μαζί με τους συνεργάτες και τους ενορίτες μας σε ένα από τα πολλά και όμορφα καφέ που διαθέτει η γειτονιά μας.Ευχαριστούμε θερμά τον Δήμο μας που έκανε δεκτό το αίτημα μας για να γίνονται οι παρελάσεις ανά δημοτική ενότητα και είμαστε σίγουροι πως του χρόνου όλα θα γίνουν καλύτερα.
       Η ιστοσελίδα μας ήταν εκεί για να φωτογραφήσει τα παιδιά μας και να αποθανατίσει ένα ακόμα σημαντικό γεγονός, μια ακόμα δραστηριότητα της ζωής της Νέας Ευκαρπίας και να την προβάλει διαδικτυακά σε όλον τον κόσμο μέσα από την ιστοσελίδα του ναού μας, www.intheopatoron.blogspot.gr, την ιστοσελίδα της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, www.enetheopatoron.blogspot.gr και των λογαριασμών μας σε facebook και σε twitter.
Και του χρόνου!!!      
TAG