Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

Η Αγία Αικατερίνη, η πάνσοφος Νύμφη του Χριστού, η προστάτιδα της παιδείας και της φιλοσοφίας, αλλά και των φοιτητριών και των παρθένων. 

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ
agia_aikaterini_334 edited
       γία Ακατερίνη γεννήθηκε στήν λεξάνδρεια στίς ρχές το4ου αώνα μ.Χ. Εχε βασιλική καταγωγή. ταν πόγονος τν Πτολεμαίων, τν βασιλέων τς Αγύπτου. νκε σέ πολύ πλούσια κι νδοξη οκογένεια. Ο γονες της ταν εδωλολάτρες.
           πό μικρή δειξε μεγάλη κλίση στά γράμματα. Μέχρι τά δεκαοκτώ της χρόνια μαθε τέλεια τήν λληνική καί Ρωμαϊκή παιδεία καί πιστήμη. μαθε τούς μεγάλους ποιητές, τόν μηρο καί τόν Βιργίλιο. Σπούδασε τήν ατρική καί διάβασε τόν πποκράτη καί τόν Γαληνό, τούς ατρούς. Περισσότερο μως σχολήθηκε μέ τήν φιλοσοφία. Μελέτησε προπαντός τά βιβλία λων τν ρχαίων φιλοσόφων. Θαύμαζε τόν Πλάτωνα καί τόν ριστοτέλη καί μποροσε ν’ νοίξει διάλογο μέ ποιονδήποτε πάνω στά φιλοσοφικά θέματα.
      μαθε πίσης τήν ρητορική τέχνη καί πολλές γλσσες. ταν τόσο μορφωμένη σο καμιά λλη στήν λικία της μέσα στήν λεξάνδρεια.
      Ἡ γία Ακατερίνη διακρινόταν γιά τήν μορφιά της. λοι τήν θαύμαζαν στήν λεξάνδρεια. Εχε καί τά τέσσερα πράγματα πού θαυμάζουν συνήθως ο νθρωποι: πλούτη, μορφιά, μόρφωση, δόξα.
      Παρουσιάστηκαν, βέβαια, πολλοί γαμπροί! λλά πο νά βρισκόταν κενος πού νά συγκέντρωνε λα τά προσόντα πού ζητοσε  γία; πελπισμένοι ο γονες της ποφάσισαν νά τή στείλουν σέ κάποιον σκητή φιλόσοφο, γιά νά τή συμβουλέψει τί πρεπε νά κάνει. 
       μητέρα της, πού σκεπτόταν κοσμικά, καί ο συγγενες της τήν πίεζαν καθημερινά νά παντρευτε, γιά νά μήν φύγουν πό τά χέρια τους ο οκογενειακοί τίτλοι. κείνη, μως, δέν θελε νά παντρευτε καί γιά νά ποφύγει τήν πίεση προσποιήθηκε πώς θελε, λλά πό ναν ρο: κενον πού θά παιρνε γιά σύζυγό της νά ταν πιό σοφός, πιό πλούσιος, πιό μορφος καί πιό δοξασμένος π’ ατή.
        σκητής λεγόταν νανίας. ταν γιος νθρωπος καί σκήτευε σέ μία ρημική τοποθεσία ξω π’ τήν πόλη. ταν εδε τήν γία, κατάλαβε, μέ τό χάρισμα πού εχε π’ τό Θεό, πώς θά γινόταν μιά θερμή Χριστιανή.
        Τς επε, λοιπόν, πώς ξερε κάποιο Νυμφίο πού ταν πολύ πιό σοφός, πολύ πιό πλούσιος, πολύ πιό μορφος καί πολύ πιό δοξασμένος π’ ατή! κείνη νθουσιάστηκε καί θελε νά Τόν γνωρίσει. Τς δωσε τότε μία εκόνα τς Παναγίας, πού κρατοσε τό Χριστό στήν γκαλιά Της, καί τή συμβούλεψε νά κλειστε στό δωμάτιό της, νά προσευχηθε λη τή νύχτα καί νά παρακαλέσει τήν Παναγία νά τς δείξει τόν Υιό Της!
       Ἡ γία Ακατερίνη κανε ,τι τς επε σκητής καί τή νύχτα κουρασμένη πως ταν πό τήν προσευχή καί τήν γωνία, τήν πρε πνος. Καί τότε εδε ραμα. Εδε τήν Παναγία νά κρατάει σάν βρέφος τό Χριστό, ποος κτινοβολοσε περισσότερο π’ τόν λιο. Σέ προτροπή τς Παναγίας νά κοιτάξει Χριστός τήν γία, Χριστός ρνήθηκε, στρεψε λλο τό πρόσωπό του καί επε πώς δέν μποροσε νά τήν δ γιατί ταν λο σκοτάδι καί σχήμια, λόγω τς καταστάσεως στήν ποία βρισκόταν. ν θελε νά Τόν δ πρεπε νά συμβουλευτε τόν σκητή.
        Τότε ξύπνησε ταραγμένη καί νύχτα σχεδόν ξεκίνησε μέ μερικές λλες γυνακες, γιά νά συναντήσει τόν σκητή. ταν φτασε, πεσε μέ δάκρυα στά πόδια καί το διηγήθηκε λο τό ραμα. γιος σκητής δέν χασε τήν εκαιρία καί τς μίλησε γιά τήν χριστιανική πίστη, τό Χριστό, τήν γάπη καί τή θυσία Του, γιά τούς νθρώπους καθώς καί γιά τήν ετυχία πού βρίσκουν ο ψυχές κοντά Του! γία τά κουσε λα ατά μέ πολλή προσοχή. γάπησε τό Χριστό καί βαπτίστηκε!
        Τή νύχτα εδε πάλι ραμα. Εδε τήν Παναγία καί τό Χριστό. λλά ατή τή φορά Χριστός τήν κοίταξε μέ γάπη καί στήν ρώτηση τς Παναγίας πς τήν βλεπε, πάντησε: «Τώρα γινε λαμπερή, νδοξη, πλούσια καί πάνσοφος. Τίποτε πό τά παλαιά δέν βρίσκω πάνω της. φυγε τό σκοτάδι. ξαφανίστηκε σχήμια της…..Τώρα ποφασίζω νά τήν μνηστευθ, γιά νύμφη Μου φθορο».
       Τότε ἡ ἁγία εἶδε, πώς ἔπεσε κάτω καί μέ δάκρυα Τοῦ εἶπε: «Ὑπερένδοξε Δέσποτα, δέν εἶμαι ἄξια νά δῶ τήν Βασιλεία Σου. Ἀλλά ἀξίωσέ μέ νά γίνω μία ταπεινή δούλη Σου». Ἐκείνη τή στιγμή ἡ Παναγία τῆς ἔπιασε τό δεξί της χέρι καί εἶπε: «Δός της, παιδί Μου, τό δακτυλίδι, νά τήν νυμφευθεῖς, γιά νά τήν ἀξιώσεις τῆς Βασιλείας σου τῆς αἰωνίου». Καί ὁ Χριστός τῆς ἔβαλε στό δάκτυλο ἕνα ὡραῖο δακτυλίδι λέγοντάς της: «Ἰδού σήμερον σέ λαμβάνω διά νύμφη Μου ἄφθορον καί αἰώνιον. Φύλαξε μέ ἀκρίβειαν αὐτήν τήν συμφωνίαν καί μή λάβεις πλέον ἄλλον νυμφίον ἐπίγειον». Ἔτσι ξύπνησε ἡ ἁγία Αἰκατερίνη καί εἶδε ὅτι στό δεξί της χέρι φοροῦσε τό δακτυλίδι!
       πό τότε δόθηκε λόψυχα στό Χριστό! γινε πιστή μαθήτρια καί πόστολός Του. Κήρυττε παντο μέ φλόγα στήν καρδιά. Μέ τό παράδειγμα καί τή διδασκαλία της τράβηξε πολλούς συμπολίτες της στήν πίστη του Χριστο, διαίτερα τούς διανοουμένους. Τό έργο της ἐξαπλώθηκε ἀκόμη καί στά γύρω μέρη τῆς Ἀλεξανδρείας. 
       Στά χρόνια τς γίας Ακατερίνης ζοσε νας μεγάλος διώκτης τν Χριστιανν, Μαξέντιος. Ατός τιμοσε πολύ τούς ναίσθητους εδωλολατρικούς θεούς. θελε μάλιστα νά προσφέρει σ’ ατούς μία ντυπωσιακή θυσία. Διέταξε νά λθουν λοι, πό τά χωριά καί τίς πόλεις, στήν λεξάνδρεια καί νά προσφέρουν θυσίες μέ τόν ρο τι ποιος δέν θυσιάσει στούς ψεύτικους θεούς καί προσκυνήσει λλο θεό θά τιμωρηθεί σκληρά.
      Ἡ γία Ακατερίνη ,ταν εδε τό λαό νά τρέχει φοβισμένος καί παρά τή θέλησή του νά θυσιάζει στά εδωλα, λυπήθηκε κατάκαρδα. ρχισε μως νά νθαρρύνει τούς Χριστιανούς νά μήν ρνηθον τήν πίστη τους καί παρακινοσε τούς εδωλολάτρες νά μήν θυσιάσουν. Πολλοί πό ατούς, χάρη στήν εγλωττία καί τήν πειστικότητά της, γύρισαν στήν ληθινή πίστη το Χριστο.
      Ἔπειτα γία παρουσιάστηκε μπροστά στόν ατοκράτορα, μολόγησε τήν πίστη της καί τόν λεγξε σκληρά γιά λα σα κανε. κενος γεμάτος θυμό, διέταξε νά τήν κρατήσουν πό περιορισμό καί φρούρηση.
      Στό μεταξύ ατοκράτορας κάλεσε στό νάκτορο λους τούς σοφούς γιά ν’ νοίξουν διάλογο μέ τήν γία, λπίζοντας τι θά τή νικήσουν στό διάλογο καί τσι θά ποδεικνυόταν πώς δική τους θρησκεία ταν ληθινή. Ο σοφοί πγαν καί ταν 150. Τότε ρχισαν τόν διάλογο μέ τήν γία. Ατή τούς νίκησε λους στή συζήτηση, νώ κενοι παραδέχτηκαν τήν λήθεια καί πίστεψαν στό Χριστό. στερα π’ ατό ο 150 σοφοί ρίχτηκαν στή φωτιά κι γιναν μάρτυρες Χριστο! ργά τό βράδυ, ταν κάποιοι εσεβες Χριστιανοί πγαν νά πάρουν τά λείψανά τους, εδαν μέ κπληξη, τι τά σώματά τους ταν νεκρά, λλά νέπαφα. Τά θαψαν τότε θαυμάζοντας τή δύναμη το Κυρίου!
      Μετά π’ ατό ατοκράτορας χρησιμοποίησε διάφορους τρόπους γιά νά παρασύρει τήν γία , λλά δέν τά κατάφερε. ρχισε μέ κολακεες. Συνέχισε μέ διάφορα βασανιστήρια, μαστιγώματα. Τήν βαλε, πειτα, στή φυλακή γιά 12 μέρες μέ διαταγή νά μήν φάει τίποτε. Μάλιστα στό διάστημα ατό πίστεψαν καί μαρτύρησαν γυνακα του, στρατηλάτης Πορφύριος καί 200 στρατιτες, τούς ποίους γιορτάζουμε τήν δια μέρα μέ τήν γία Ακατερίνη. Τέλος, βλέποντας τι γία δέν λλαζε πίστη, σκέφτηκε να φρικτό τρόπο νά τή θανατώσει, χρησιμοποιντας κάποιο ξύλινο τροχό, ποος εχε κολλημένα γύρω του ξυράφια καί βελόνια. Δέν κατάφερε, μως, τίποτε γιατί γία σώθηκε κ θαύματος, γι’ ατό διέταξε νά τήν ποκεφαλίσουν.
Τά λείψανά της βρίσκονται στήν . Μονή γίας Ακατερίνης το ρους Σιν.  
Τήν  μνήμη της εορτάζουμε την 25η Νοεμβρίου εκάστου έτους.
 
"Το άστρο του Σινά"  

Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά, Αγίας Αικατερίνης      Αμέσως μετά τον αποκεφαλισμό της Αγίας Αικατερίνης, άγγελοι Κυρίου εστάλησαν «το εκείνης σώμα προς το Σινά όρος προπέμπειν». Το τοποθέτησαν στα λευκά φτερά τους, ευωδιαστό κι ανάλαφρο, σαν Άστρο λαμπερό, στην ύψιστη κορυφή του όρους, ύψους 2642 μέτρων πάνω από την θάλασσα.
normal_to_xeri_ths_agias_aikaterinhs edited
     Το τίμιο λείψανο της Αγίας Αικατερίνης ανακαλύφθηκε κατά τον η΄ αιώνα στις παρυφές του όρους, από Χριστιανούς της Αιγύπτου και μεταφέρθηκε στην Μονή του Σινά. Οι Σιναΐτες μοναχοί με βαθειά ευλάβεια και συγκίνηση περισσή το τοποθέτησαν στον Ναό της Μονής σε μαρμάρινη λάρνακα, πάνω από την οποία καίουν εννέα ολόχρυσες κανδήλες. Από τότε η Μονή έλαβε το όνομα της Αγίας Μελαλομάρτυρος Αικατερίνης.
     Η μεγάλη, η ένδοξος Μάρτυς, η πάνσοφος Αικατερίνα γίνεται δείκτης της ψυχικής ωραιότητος, που μέσα από τα σκοτάδια άγει προς το αιώνιο φως. Και θα μπορείς κοντά της στο Σινά να απορρίψεις τις γήινες σκέψεις και να αφήσεις το πνεύμα ελέυθερο για τα υψηλά και τα θεία. Εκεί θα λάβεις ευλογία και το συμβολικό δακτυλίδι με το μονόγραμμα της Αγίας, που σύμφωνα με την παράδοση της πρόσφερε ο Κύριος για την αγνότητα της της ουράνιας νύμφης, ως «αρραβώνα του Πνεύματος». Και θα γίνεις επαίτης της κληρονομίας των ουρανών, για να ζητάς δια βίου την υιότητα του Πατρός. 
TAG