ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ (Ιωάν. δ΄ 5-42)

«…Ὃς δ᾿ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, 

οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα.» 

    Είναι καταμεσήμερο και λίγο έξω από την πόλη της Σαμάρειας Συχάρ, στο πηγάδι του Ιακώβ, ο Κύριος κάθεται να ξεκουραστεί. Ο τόπος είναι έρημος, μα κάποια Σαμαρείτισσα πλησιάζει με τη στάμνα της για να πάρει νερό, συναντιέται με τον Χριστό και εξελίσσεται μεταξύ τους ένας διάλογος με απλά αλλά μεστά και δυνατά νοήματα και άλλα τόσα διδάγματα.
   Καθώς την βλέπει ο Κύριος, της λέει: «Δως  μου να πιω». Η γυναίκα απορεί: «Πώς εσύ τολμάς και ζητάς νερό από μένα, μια Σαμαρείτισσα;» Οι Σαμαρείτες ήταν μια από τις φυλές του Ισραήλ που δεν συγχνωτίζονταν με τους Ιουδαίους, οι οποίοι τους θεωρούσαν "μίασμα και βδέλυγμα" και ήταν άσπονδοι εχθροί. Ο Χριστός της αποκρίνεται: «Εάν γνώριζες τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος και ποιος σου ζητά νερό, εσύ θα του ζητούσες και θα σου έδινε νερό που δεν στερεύει ποτέ». Η γυναίκα δεν κατάλαβε και ρωτά: «Κύριε, ούτε στάμνα έχεις και το πηγάδι είναι βαθύ· από πού λοιπόν έχεις το αστείρευτο νερό;» Και ο Χριστός της απαντά: «Καθένας που πίνει από το νερό αυτό του πηγαδιού, θα διψάσει πάλι. Εκείνος όμως που θα πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ, δεν θα διψάσει ποτέ, αλλά θα αναβλύζει από την ψυχή του αστείρευτο νερό για να του χαρίζει ζωή αιώνια».
Η Σαμαρείτισσα παρακαλεί τον Χριστό έκπληκτη και με αγωνία, "Κύριε, δως μου το νερό αυτό,  για να μη διψώ ποτέ", μην λησμονούμε πως το νερό σε εκείνες τις άνυδρες και έρημες περιοχές ήταν ένα πολύτιμο αγαθό. Ο Κύριος τότε της λέει: «Πήγαινε και φέρε εδώ και τον άνδρα σου» και η αγωνία της γυναικός πια μετατρέπεται σε αισχύνη. «Δεν έχω άνδρα», απαντά εκείνη και ο παντογνώστης Κύριος της αποκαλύπτει όλη της τη ζωή: «Αλήθεια είπες. Πέντε άνδρες έχεις πάρει κι αυτός που τώρα έχεις δεν είναι άνδρας σου»Η γυναίκα πια σαστίζει και νοιώθει την  δύναμη Αυτού που έχει απέναντι της και βρίσκει την ευκαιρία να λύσει μια απορία της: «Κύριε, καταλαβαίνω ότι είσαι προφήτης. Πες μου, πού πρέπει να προσκυνούμε τον Θεό, στο βουνό μας Γαριζείν ή στα Ιεροσόλυμα;» Και ο Κύριος απαντά: «Σε λίγο καιρό ούτε μόνο στο Γαριζείν ούτε μόνο στα Ιεροσόλυμα θα λατρεύετε τον Θεό. Ο Θεός είναι πνεύμα, κι όσοι Τον λατρεύουν, πρέπει να Τον προσκυνούν με αφοσίωση και επίγνωση».
Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακή της Σαμαρείτιδος   Σίγουρη πλέον η γυναίκα αυτή για την θεϊκή δύναμη του συνομιλητή της του λέει: «Γνωρίζω ότι έρχεται ο Μεσσίας. Όταν έλθει εκείνος, θα μας τα διδάξει όλα» για να λάβει την απάντηση από τον Κύριο μας, που θα διαβεβαίωνε ίσως και την αρχική υποψία της. "Εγώ είμαι ο Μεσσίας"Η γυναίκα τότε αναστατωμένη αλλά με άκρατο ενθουσιασμό άφησε τη στάμνα της εκεί, έφυγε στην πόλη και άρχισε να φωνάζει: «Ελάτε να δείτε έναν άνθρωπο που μου είπε όλα όσα έκανα. Μήπως είναι αυτός ο Χριστός;» Και οι Σαμαρείτες άρχισαν να έρχονται προς το πηγάδι, να δουν τον Κύριο σαν τα διψασμένα ελάφια προς την πηγή.
   Ποιο όμως είναι «τό ὕδωρ τό ζῶν» για το οποίο μίλησε ο Κύριος στη Σαμαρείτιδα; Είναι η Χάρις του Θεού. Ο Κύριος πήρε αφορμή από το φυσικό νερό του πηγαδιού και τη φυσική δίψα κάθε ανθρώπου για να διδάξει το μυστήριο της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Η ζέστη του μεσημεριού, ο έρημος τόπος, το πηγάδι, η στάμνα, το νερό, η δίψα, όλα συντέλεσαν ως εικόνες για να περιγράψει ο Κύριος το μυστήριο της Θείας Χάριτος, χωρίς την οποία ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. Και ονομάζει ο Κύριος τη χάρη του Αγίου Πνεύματος «ὕδωρ ζῶν», διότι η Χάρις του Θεού καθαρίζει την ψυχή του ανθρώπου από κάθε μολυσμό, την ξεκουράζει και τη δροσίζει από το λίβα της αμαρτίας. Και τη ζωογονεί, ικανοποιεί όλους τους ανώτερους πόθους της, την γεμίζει με όλες τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, της μεταγγίζει ζωή αιώνιο.
Και το νερό αυτό της ζωής μας το παρέχει ο Κύριος αφειδώς,  όχι βέβαια στο πηγάδι του Ιακώβ όπως θα ακούσουμε στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο από τα χείλη του ιερέως της Ενορίας μας την Κυριακή που ακολουθεί, την Ε΄Κυριακή από το Πάσχα, την Κυριακή της Σαμαρείτιδος, αλλά στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία Του. Εκεί όπου κάθε Κυριακή και γιορτή λαμβάνουμε με τα Ιερά Μυστήρια της από τον Ιδρυτή και Δημιουργό της, την Θεία Χάρη την οποία με πολύ αγάπη μας προσφέρει και με αυτήν μας μεταγγίζει ζωή, μας παρέχει άφεση, λύτρωση, χορτασμό, σωτηρία. Μας αναγεννά με νέα ζωή, όπως συνέβη και με τη Σαμαρείτιδα, η οποία έγινε στο εξής αφοσιωμένη μαθήτρια του Κυρίου, ισαπόστολος, αγία, η αγία Φωτεινή. Και έτρεξε στα πέρατα της γης για να μεταδώσει το μυστήριο που έζησε, το μυστήριο της Θείας Χάριτος που πήρε από Αυτόν.
Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακή της Σαμαρείτιδος   Μόλις επέστρεψαν οι μαθητές στο πηγάδι, παρακάλεσαν τον Κύριο να φάει κάτι. Αυτός όμως τους είπε: «Δική μου τροφή είναι να κάνω το θέλημα του Πατρός μου, να εργάζομαι για τη σωτηρία των ανθρώπων. Σηκώστε τα μάτια σας και κοιτάξτε τα πλήθη των Σαμαρειτών που έρχονται. Όλοι αυτοί είναι πνευματικά χωράφια έτοιμα για θερισμό. Οι προφήτες πριν από εμένα κι εγώ κατόπιν έσπειρα σ’ αυτά και θα θερίσετε εσείς. Όπως και στο μέλλον, θα σπείρετε εσείς και θα θερίσουν οι διάδοχοί σας».
    Όταν οι Σαμαρείτες έφθασαν στο πηγάδι, άκουγαν με πόθο τα λόγια του Μεσσία· και Τον παρακαλούσαν να μείνει για πάντα μαζί τους. Και ο Κύριος έμεινε στην πόλη τους δυο μέρες και τους δίδαξε μεγάλες αλήθειες. Και πίστεψαν σ’ Αυτόν πολλοί και ομολογούσαν ότι αυτός είναι ο Μεσσίας, ο Χριστός.
    Οι Σαμαρείτες ήταν ένα πνευματικό χωράφι έτοιμο για θερισμό. Πλήθος ψυχών που ποθούσαν να ακούσουν το κήρυγμα του Χριστού και να σωθούν. Γι’ αυτό παρακάλεσαν τον Κύριο να μείνει στην πόλη τους. Δεν είχαν δει πολλά θαύματα. Ένα τους συγκλόνισε, η μεταστροφή της συμπατριώτισσάς τους. Και ο Κύριος με το λόγο Του και με τη χάρη Του τους βοήθησε να πιστέψουν και να μετανοήσουν.
Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακή της Σαμαρείτιδος
Αλλά οι Σαμαρείτες εκείνοι αποτελούσαν μία προτύπωση, μια εικόνα όλης της ανθρωπότητας. Μιας ανθρωπότητας που χωρίς συχνά να το συνειδητοποιεί, διψά να ακούσει το μήνυμα της λυτρώσεως, να ξεδιψάσει από το ύδωρ της ζωής. Πόσοι άνθρωποι και σήμερα βρίσκονται στην άγνοια, στην πλάνη, στο σκοτάδι! Και ζητούν λίγη χαρά, λίγη ανάπαυση. Ζητούν κάπου να πιαστούν, κάπου να βρουν λίγη ελπίδα, λίγο φως. Κι έχουμε χρέος όλοι μας να κάνουμε το έργο της Σαμαρείτιδος. Να μιλήσουμε σ’ αυτούς με το λόγο μας και με το παράδειγμά μας για την εμπειρία της εν Χριστῷ ζωής. 
   Οι ψυχές αυτής της ανθρωπότητας που μέρος της είμαστε όλοι, είναι διψασμένες είναι πολλές, είναι όμορφες και περιμένουν, περιμένουν εμάς, πρώτα τους ιερείς να γίνουμε μπροστάρηδες στον αγώνα τους και μετά όλους εσάς, τον πιστό και περιούσιο λαό του Θεού μας, για να μεταδώσετε αυτά που ακούσατε από τα χείλη τους, που είδατε με τα μάτια της ψυχής σας μέσα στο "σπίτι" Του, που νιώσατε όταν μοιραστήκατε με τους υπολοίπους αδελφούς σας "τα σα εκ των σών".  Αυτές οι ψυχές είναι έτοιμες για θερισμό. Κάποιος πρέπει να τρέξει κοντά τους.
    Στο κάλεσμα Του λοιπόν στον Ναό της Ενορίας μας, στην μικρή η την μεγάλη εκκλησιά της γειτονιάς μας, στην δική μας την υπόγεια σήμερα και αύριο με την βοήθεια των Αγίων μας, των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας, υπέργεια και μεγαλοπρεπή, ερχόμαστε με ανυπομονησία και ενθουσιασμό, ακούμε την καμπάνα της το πρωΐ και με χαρά ακολουθούμε τον ήχο της για να βρεθούμε κοντά Του, να πιούμε το "νερό" Του με το οποίο δεν θα διψάσουμε ποτέ και να του πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας θεωρεί άξιους χωρίς να ήμαστε για να κοινωνήσουμε από το Σώμα και το Αίμα Του και με αυτόν τον τρόπο να επικοινωνήσουμε με τους συνενορίτες μας, τους συνανθρώπους μας, τους γείτονες μας, αλλά και με όλους τους χριστιανούς αδελφούς μας μέσω αυτού του κοινού Αγίου Ποτηρίου Του και των υπολοίπων Ιερών Μυστηρίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας Του.   
Χριστός Ανέστη!!!
TAG