ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ


Το περίεργο «πάντρεμα» του καρναβαλιού με το Χριστιανισμό


     Σε συνάρτηση και με τους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας, η σημασία των ημερών που διανύουμε για να φτάσουμε στο Άγιον Πάσχα μένει ακατανόητη. 
    Πολλοί από εμάς επαναπαυόμαστε στο να γνωρίζουμε την Τσικπνοπέμπτη, την Καθαρά Δευτέρα και τη Μεγάλη Εβδομάδα. Πίσω, όμως, από αυτή την περίοδο κρύβεται το μυστήριο της Αγίας Γραφής και του Ευαγγελίου.
     Γνωρίζουμε όμως  ποια είναι η σημασία της νηστείας; Γνωρίζουμε ότι το τριώδιο και η αποκριά είναι λέξεις που καθορίζουν-χαρακτηρίζουν την περίοδο που διανύουμε, ως περίοδο εξαγνισμού και προετοιμασίας για την Μεγάλη Τεσαρακοστή που πλησιάζει;
    Άραγε μπορούμε να ξεχωρίσουμε την αρχαία Ελληνική παράδοση, τα ειδωλολατρικά έθιμα, όπως είναι το καρναβάλι, κατάλοιπο της διονυσιακής λατρείας,από την νέα xριστιανική παράδοση, που στην διάρκεια του χρόνου αναμείχθηκαν για να δημιουργήσουν αυτό το περίεργο «πάντρεμα» των δύο αυτών τεραστίων δυνάμεων, του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού;
     Άλλωστε,το καρναβάλι είχε ενταχθεί στη ζωή μας μόνο ως Έλληνες και όχι ως χριστιανοί.Τώρα από εμάς εξαρτάται να περάσουμε τις γνώσεις που πια έχουμε ως Έλληνες Χριστιανοί από το φίλτρο της αλήθειας του Χριστιανισμού,να διορθώσουμε  τα λάθη του παρελθόντος,χωρίς όμως να ξεχνάμε πως εμείς τα κάναμε,και να εμβαθύνουμε στις διδαχές του Χριστού που είναι πάντα σύγχρονες και επίκαιρες.
     Χαρακτηριστικό της εβδομάδας που πέρασε ήταν η Τσικνοπέμπτη. Ποια είναι η σημασία της συγκεκριμένης ημέρας;
     Είναι η μέρα που τρώγεται το κρέας. Οι χριστιανοί κάθε Τσικνοπέμπτη, όπως άλλωστε συνηθιζόταν και σε παλαιότερες εποχές, κατανάλωναν ό,τι κρεατικό υπήρχε στο σπιτικό τους, για να προετοιμαστούν για την εβδομάδα της Τυρινής ή τη λεγόμενη λευκή εβδομάδα. Δηλαδή, νηστεία κατά την οποία καταναλώνουμε γαλακτοκομικά, ψάρια και αβγά.
      Η Κυριακή που ακολούθησε ονομάζεται της Απόκρεω. Ως θέμα της έχει τη δικαία και απροσωπόληπτη κρίση του Θεού, την οποία θα πραγματοποιήσει ο Κύριος κατά την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας. Και η κρίση του Θεού προς τους ανθρώπους δεν είναι τίποτα άλλο από την άκρατη αγάπη.
      Και έτσι φθάνουμε στην εβδομάδα της Τυρινής, με αποκορύφωμα την Κυριακή της,για να θυμηθούμε την εξορία του πρωτόπλαστου Αδάμ από τον παράδεισο εξαιτίας της ανυπακοής του,ένα λάθος που και εμείς διαπράττουμε καθημερινά στην ζωή μας,λάθος που μπορεί και να μας στερήσει τον αιώνιο παράδεισο για πάντα.

Η νηστεία είναι μια προετοιμασία σωματική ή και ψυχική για τον άνθρωπο;


     Η προετοιμασία αφορά σε δύο επίπεδα, στο σωματικό και στο ψυχικό. Ο άνθρωπος ως ψυχοσωματική οντότητα, οποιαδήποτε άσκηση του σώματός του έχει θετικό αποτέλεσμα και στην ψυχή του.
     Οποιοσδήποτε εξαγνισμός είναι συνέπεια της καθαρότητας και της προετοιμασίας του ανθρώπου, προκειμένου να φτάσει στην Ανάσταση του Κυρίου.
    Οι χριστιανοί νηστεύουμε καθ’ υπακοήν προς το Ευαγγέλιο και μιμούμενοι τον ίδιο το Χριστό, ο οποίος μετά τη βάπτιση Του έφυγε στην έρημο. Σήμερα στην περιοχή της Παλαιστίνης υποδεικνύεται το Σαραντάριο Όρος, ως ο χώρος στον οποίο ο Χριστός κατέφυγε για 40 ημέρες και επιδόθηκε σε πλήρη νηστεία. Δεν έφαγε, δεν ήπιε και στο τέλος αυτής της νηστείας δέχθηκε τους γνωστούς τρεις πειρασμούς. Αφού νίκησε τους πειρασμούς ξεκίνησε το κήρυγμά Του. Άρα η νηστεία μας έχει ως βάση τη νηστεία του ιδίου του Κυρίου και εμείς, μιμούμενοι τον Κύριο, πριν να κάνουμε οτιδήποτε έχουμε ανάγκη να νηστέψουμε.

Ποια η σημασία της Καθαράς Δευτέρας και ποια λάθη κάνουμε σε σχέση με τα εδέσματα της ημέρας;

      Η Καθαρά Δευτέρα είναι η απαρχή της αυστηρής νηστείας. Τα τελευταία χρόνια, όμως, όπως παρατηρούμε, οι άνθρωποι τρώνε ως έδεσμα της ημέρας οστρακοειδή, φτάνει να είναι ψημένα στα κάρβουνα. Επίσης, καταναλώνουν και άφθονο κρασί. Αυτό όμως  είναι λανθασμένο. Καθαρά Δευτέρα σημαίνει ημέρα πλήρους νηστείας, ημέρα πλήρους ασιτίας. Ακόμα και την Καθαρά Τρίτη και την Τετάρτη δεν τρώμε και δεν πίνουμε τίποτε. Είναι ημέρες αυστηρότατης νηστείας.
       Γενικότερα η περίοδος της μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι περίοδος αυστηρής νηστείας. Από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή οι χριστιανοί, σύμφωνα με την Εκκλησία, δεν πρέπει να καταναλώνουν λάδι και κρασί. Επιτρέπονται, όμως, μόνο Σάββατο και Κυριακή καθ’ όλη την περίοδο της Τεσσαρακοστής.Αυτές είναι οι επιταγές των Πατέρων της Εκκλησίας μας και εμείς πράττουμε" κατά το δοκούν" και ανάλογα με τις δυνάμεις μας.


Ποια η σχέση του καρναβαλιού, των μεταμφιέσεων, με την Εκκλησία;


     Το καρναβάλι δεν έχει καμία σχέση με αυτό που πρεσβεύει και βιώνει η Εκκλησία. Είναι παράξενο πώς, σήμερα, στο χώρο το δικό μας, έχουν συνδέσει την έναρξη της νηστείας, της μεγάλης Τεσσαρακοστής, της πνευματικότερης περιόδου του εκκλησιαστικού έτους, με τα ξεφαντώματα. Είναι σαν να ομολογούμε ότι δεν έχουμε καμία σχέση με το Ευαγγέλιο και με αυτό το οποίο μας διδάσκει ο Χριστός.
     Αν πάμε στα παλαιότερα χρόνια, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν ένας από τους μεγάλους πατέρες και αγίους της Εκκλησίας, ο οποίος θα έλεγα ότι μίλησε με λόγια καταπελτικά εναντίον αυτών των τάσεων που είχαν οι ειδωλολάτρες (γι’ αυτούς τους ειδωλολάτρες, που μιμούνταν σε κάποιο βαθμό οι χριστιανοί).
      Το καρναβάλι είναι στη ζωή μας ως Έλληνες και όχι ως χριστιανοί. Εμείς δεν είμαστε μόνο χριστιανοί, είμαστε Έλληνες. Με την αρχαία σημασία του όρου, δηλαδή, προερχόμαστε από εκείνους τους ανθρώπους που δημιούργησαν και βίωσαν την ειδωλολατρία και αυτή, στη συνέχεια,μπήκε στο χριστιανισμό με το γνωστό κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου,των Αποστόλων και ούτω καθ'εξής.      
      Έτσι ο Ελληνισμός και η ειδωλολατρία εκχριστιανίστηκαν, όπως η φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων που πέρασε μέσα από το φίλτρο της Θεολογίας των Πατέρων. Ουσιαστικά καταξιώθηκε με αυτό τον τρόπο η σωστή φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων. Τώρα, ως Έλληνες χριστιανοί, κουβαλούμε στη ζωή μας και κατάλοιπα ειδωλολατρικά, όπως αυτά που έχουν σχέση με τα νεκρώσιμα έθιμα, τις μεταμφιέσεις και τα ξέφρενα γλέντια χωρίς φραγμούς,των προγόνων μας.
      Μην γελιέστε όμως, είναι άλλο πράγμα  το ειδωλολατρικό  κατάλοιπο και άλλο το οργανωμένο καρναβάλι, οι ξέφρενες εκδηλώσεις γλεντιού και οι άσεμνες και απροκάλυπτες παρελάσεις με μασκοφόρους που δεν έχουν σχέση με τη θρησκεία, παρά μόνο με το σύγχρονο εμπόριο και ότι απορρέει από αυτό.

TAG